Аттракционның сипаттамасы
Николо-Иннокентьевская шіркеуі-бұл православие шіркеуі, ол Иркутск қаласының табынатын жерлерінің бірі болып табылады. Бұл қаладағы классикалық стильде салынған соңғы тас ғимарат.
Ғибадатхана құрылысының бастамашылары бұрын Иркутск қаласының орталығында, өзеннің бойында орналасқан Троица шіркеуінің шіркеуінің қатарында болған Глазковский ауылының тұрғындары болды. Маусымаралық уақытта Ангара өзенінен өтетін өткелдің болмауына байланысты приходшылар ғибадатханаға бара алмады. Сондықтан тұрғындар өздерінің шіркеуін салуға рұқсат беру туралы өтінішпен Иркутск рухани консисториясына жүгінуді шешті.
Ғибадатхананың құрылысына Иркутск архиепископы Евсевий батасын берді, алайда ол приходшыларға екі шарт қойды: біріншісі - шіркеу тастан тұруы керек, екіншісі - ғибадатхана бекітілген жобаға сәйкес салынуы керек. Иркутск губерниялық құрылыс комиссиясы. Кейбір мәліметтер бойынша, ғибадатхананың жобасын Иркутск сәулетшісі Белневский жасаған. Шіркеу құрылысына қаражатты жергілікті көпес Я. С. Малков бөлді.
1859 жылы қыркүйекте Николай ғажайып шебер мен Иннокентийдің құрметіне шіркеудің салтанатты түрде табынуы өтті. Төрт жылдан кейін, шіркеудің солтүстік бөлігінен 1866 жылы қасиеттелген Успенс жанындағы алтарь қосылды. Бүйірлік құрбандық «жергілікті тұрғын» И. С. Могилевтің қайырымдылық қаражатына тұрғызылды. Сондай -ақ, алтын жалатылған иконостаз орнатылып, жаңа ыдыстар сатып алынды.
1934 жылы Николо-Иннокентьевская шіркеуі жабылды. Осы уақытқа дейін ғибадатхана іс жүзінде белсенді емес болды - діни қызметкерлер болмады. Қалған шіркеу ыдыстары теміржолшылар клубына тапсырылды. Қоңырау мұнарасы мен тәж бөліктері бөлшектеліп, екінші қабат қосылды. Кейін ғимарат Иркутск кинотеатрларының юрисдикциясына берілді.
1990 жылы ғибадатхана 2003 жылға дейін созылған қалпына келтіру және қалпына келтіру жұмыстарымен белсенді айналысатын Иркутск епархиясына қайтарылды.
